Araştırmacı-yazar Bülent Fevzioğlu, Devlet Tiyatrosu’nda yasak ve sansür iddiasında bulunan tiyatro sanatçısı Yaşar Ersoy’un, kendisi dahil ona inanan herkesi kandırdığını savundu.
Kişisel sosyal medya hesabından Ersoy’a açık bir mektup yazan Fevzioğlu, sitem dolu sözler sarfetti.
“Abi, kandırdın bizi… Kullandın… ‘‘Yasaklandım’’ dedin… ‘‘Sansür’’ dedin… Sana inanan, güvenen, saygı duyan ben gibileri de tuzağa düşürdün… Olmadı be abi… Olmadı…” diyen Bülent Fevzioğlu, “Tuvalette otururken bile yazmam” dediği senaryoyu okuduğunu kaydederek, Ersoy’un kabul görmeyeceğini bile bile bunu kaleme aldığını ileri sürdü.
Yaşar Ersoy’un amacının Kıbrıs Türk Devlet Tiyatrolarını parçalamak ve KKTC’yi ele güne rezil etmek olduğunu savunan Fevzioğlu, “Ülkem aleyhine yeni bir projesin” suçlaması yöneltti.
Oyunun bazı bölümlerinden örnekler de paylaşan Fevzioğlu, “Ne Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’mi (Şükran), ne de Anavatan Türkiye’mi (Şükrettin) senin oyununa köçek etmem…” dedi.
Bülent Fevzioğlu, Yaşar Ersoy’u savunduğu ve güvendiği için “Önce kendimden ve sonra herkesten özür dilerim” diyerek, sözlerini noktaladı.
İşte Bülent Fevzioğlu’nun Yaşar Ersoy’a sitem dolu açık mektubu:
SAYGIM…
HÜRMETİM…
‘‘ABİ’’M
YAŞAR ERSOY’A…
(AÇIK MEKTUBUMDUR… )
(Kendimden;
”Yeniden Doğuş Parti”sinden
ve herkesten – Özür dilerim
Yüreğime – duygularıma yenildiğim, hata yaptığım için….)
* * *
Yaşar Ersoy’a:
Abi, kandırdın bizi…
Kullandın…
‘‘YASAKLANDIM’’ dedin…
‘‘SANSÜR’’ dedin…
Sana inanan, güvenen, saygı duyan BEN GİBİLERİ de TUZAĞA DÜŞÜRDÜN…
Olmadı be abi…
Olmadı…
İlk yazdığım – paylaştığım ne varsa Facebook sayfamda, sildim hepsini…
Kusura bakma lütfen…
Bir ben değilim yalnızca SANA İNANAN – REFLEKSLE TEPKİ GÖSTEREN – YAZAN…
Onlar da sildi…
ÇÜNKÜ SEN, BU KONUDA, ÜLKEM ALEYHİNE BİR YENİ PROJESİN…!
Biz bunu anladık…
Anladık ve tüm Demokratlığımıza, Solculuğumuza, ‘‘YASAKLARA HAYIR’’’ımıza rağmen…
Senin için yazdıklarımızı sildik, faceboook paylaşımlarımızdan…
Şu son üç günde ANLADIK Kİ…
Senin derdin; KIBRIS TÜRK DEVLET TİYATROLARI yapısını PARÇALAMAK…
ANLADIK Kİ…
Senin derdin; Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni ELE – GÜNE REZİL ETMEK…
Yazdığın tiyatro senaryosunu OKUDUK!
Bak… ‘’OKUDUM’’’’ demiyorum…
(En yakınımdaki dostlarla; en sağdan en solcusuna)
OKUDUK ABİ!!!!
Başkasını bilemem ama…
O…
– ŞÜKRETTİN (ve)
– ŞÜKRAN’ı…
Ben…
(O KADAR SOKAK AĞZI VE O KADAR BASİT Kİ)
Tuvalette otururken bile yazmam…!!!
Dostlar da aynı fikirde: ”Ben de yazmazdım” dediler…
Utanırı(Z)m, bu kadar sokak ağzı ve bu kadar basit yazmaya…
Lâkin sen yazdın…
(Senin imzana da ayıp bu basitlik)
Çünkü: Kabul edilmeyeceğini biliyordun…!
Kısacası…
İLK GÜN:
– ‘’DÜŞÜNCEME YASAKLAMA’’ dedin ‘’OYUNUMA SANSÜR’’ dedin kaynattın bizi de… (Yuttuk…. Yuh olsun hepimize…)
Yaşar Abi…
Senin ‘’Tiyatro senaryonu okuduktan sonra!!!!’’
Benim, BÜLENT FEVZİOĞLU olarak anladığım şudur:
– SEN, BU SENARYONUN KABUL GÖRMEYECEĞİNİ BİLE BİLE…
ÖZELLİKLE YAZDIN BU ‘’Toplumsal Sinir Uçlarını’’….
Kısacası…
Ben de az buçuk bu işlerden anlıyorsam…
SEN…
OYUNUNUN ‘’OYNANMASINI’’ DEĞİL…
‘‘OY – NAN – MA – MA – SINI’’ HEDEFLEDİN…
Ve ne ‘’AYIP’’ HEPİMİZE Kİ…
Önce Devlet Tiyatroları Müdürü…
(Onun açıklaması da ayrı bir Rezalet!!!)
Hepimizi o basit açıklaması ile TUZAĞA düşürdü….
Biz senin, yeni PROJENİN oyununa düştük be Yaşar Abi…
Hiç kimseden değil…
Ben, KENDİMDEN, ÖZÜR DİLİYORUM…
Kısacası…
KULLANDIN BİZİ…
Tekrarlıyorum:
Ben, BÜLENT FEVZİOĞLU…
Ne Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’mi (ŞÜKRAN), ne de ANAVATAN Türkiye’mi (ŞÜKRETTİN) senin OYUNUNA köçek etmem…
Tamam…
İlk gün, OYUNA GELDİM – TUZAĞA DÜŞTÜM NAİF YÜREĞİMDEN , sana inandım, yazdım…
Lakin sildim hepsini…
Ne diyor eskiler?
– ‘‘Yaşadıkça öğreneceksin, üzülme…’’
Ben yine de üzüldüm…
Yineliyorum Yaşar ABİ!!!
– Sen, bu yazdığın oyunun kabul görmeyeceğini biliyordun… Ve bile bile sundun Kıbrıs Türk Devlet Tiyatrosu’na…
Çünkü derdin üzüm yemek değil, bağcı dövmekti…
Bizi de kullanarak, dövdün de be abi….
Çok yazık abi…
Çok AYIP ettin…
– Seni sevenlerini kullandın…
(Yetmedi)
– Devlet tiyatrosuna emek verenleri de kullandın…
Son cümlem:
– SAZAN OLUP OLTAYA TAKILDIĞIM;
– HİÇ HAK ETMEDEN BİRİLERİNİ KIRDIĞIM;
– ve hâlâ (Saflıkta) büyümediğim için…
ÖNCE KENDİMDEN
Ve sonra HERKESTEN ÖZÜR DİLERİM…
NOT: Ben, ÖZÜR dilemekten asla utanmam…
İNSANIM…. Hata yapmak, İNSAN’a özgü…
Hata yaptığımda özür de dilerim..
Bana bir armağan sunulduğunda, Teşekkür de ederim…
Hangimiz Peygamberiz ki…
Hata yaptım, duygusal davrandım; önce kendimden, sonra Partimden (YDP) ve herkesten ÖZÜR dilerim…
